Eindelijk... 1.1 -

Eindelijk... 1.1

Pfoe... Ik was eindelijk aangekomen in Sunset Valley. De taxi-chauffeuse had me naar mijn nieuwe stekkie gebracht. 'Hier is het dan' had ze gezegd. Toen was ze uitgestapt om de deur voor mij open te doen. Ik pakte mijn koffer, ik had er maar één, mijn ouders waren nou eenmaal niet zo rijk dus had ik niet veel spullen. Ik keek eerst eens om me heen.

Jeetje wat is het groot zeg! Hier kan ik toch nooit mijn legacy op beginnen? Mijn ouders hadden mij wat geld gegeven, zodat ik wel een paar meubelen kon kopen, maar het kon nog geen huis worden... Ik kon beter meteen een baan gaan zoeken!

Dit is mijn 'huisje' van de voorkant. Ik wil de perfecte moestuin kweken, dus ik heb wel een kleine tuin nodig... Gelukkig heb ik een heel stuk grond, dus kan ik hier lekker mijn groente & fruit gaan planten. Ik ben maar begonnen met een klein stukje. Ik wil namelijk eerst wat zaden vinden... Op de muur heb ik wat decoratie gehangen, anders zag het er zo saai uit!

Hier 'leef' ik. Het is veel te klein, ik weet het. Maar mijn ouders hebben mij niet veel geld achtergelaten. Binnenkort sterven ze, dan krijg ik misschien nog wat geld toegestuurd, maar dit geld was al een groot deel van mijn erfenis. Ik moet het natuurlijk delen met mijn 5 zussen... Ik ben wel benieuwd hoe het met hen gaat. Ik heb ze al een hele tijd niet meer gesproken!

Ik belde een taxi, om me te laten vervoeren naar het stadpark. Ik wilde zoveel mogelijk van de omgeving zien, en misschien vond ik al wat zaadjes vandaag!

Zaadjes vond ik niet, maar wel deze hele knappe man! Hij stelde zich voor als Marty Keaton. 'Hallo' stamelde ik verlegen...
"Je bent zeker nieuw hier? Ik ken iedereen in deze stad, maar jou heb ik nog nooit eerder gezien beautiful. Wat is je naam?' hij had duidelijk geen moeite met vrienden maken! 'Mijn naam is Tamara, Tamara Hendricks. Leuk je te ontmoeten! Ik ben inderdaad nieuw.' Oh, wat had ik gezegd? Dit was echt stom! Iets in mij weerhield mij van mijn spontaniteit!

Maar toen we eenmaal aan de praat raakte kreeg ik die weer terug. Alleen ik vroeg me af waarom ik zo'n raar gevoel had in mijn buik... Het ging maar niet weg. En elke keer als ik naar Marty keek, laaide het weer op. We praatten over onze families en al het drama van het leven.

Ik keek hem heel diep in zijn ogen. Toen wist ik het ineens... Ik was verliefd! En nog wel op deze geweldige man! Hij zou perfect zijn, voor mij. Ik vroeg hem voorzichtig of hij een relatie had.

'Ja, ik ben getrouwd met Justine. Ze is zoooo leuk!' mijn hele wereld stortte in. Ik was in 1 uurtje al zo verliefd op hem geworden! Maar hij had al een vrouw! Dat kon mij toch niet gebeuren? Ik probeerde met hem te flirten. Maar hij wendde zich af. 'Wat doe je Tamara?' zei hij.

'Sorry, Marty!'
'Het is al goed, Tamara! Maar doe dat nooit meer. Je weet dat ik getrouwd ben!'

Na mijn ongelukje praatten Marty en ik nog een hele tijd. We kwamen erachter dat we best wel eens goede vrienden konden worden... Ookal was hij getrouwd, mijn gevoelens werden naarmate het gesprek steeds heviger. Ik vond deze man echt leuk!

Daarna rende ik naar de bibliotheek. Ik wilde meteen mijn ouders en zus schrijven over mijn aankomst. Dat had ik ze belooft! De computer startte erg langzaam op, en ondertussen dacht ik na over Marty. Zou hij goed zijn voor mij?

Hallo pap en mam,

Sunset Valley is erg mooi! Vanaf mijn landgoed heb je een erg mooi uitzicht... Ik kijkuit op de zee, en op een meertje. Het is er erg rustgevend, en het is de perfecte plek om een groentetuin te beginnen. Ik heb dus ook besloten dat ik dat ga doen. Ik wil tuinierster worden... Ik ken nog niet veel mensen in Sunset Valley, dus ik ben vandaag eens op onderzoek uit gegaan. Ik kwam meteen een heel knappe man tegen. Zijn naam is Marty Keaton. Ik kreeg meteen vlinders in mijn buik van hem! Hij is getrouwd met Justine. Dus van deze man zal ik af moeten blijven! Ik hou jullie snel weer op de hoogte!

Liefs Tamara.

Dat was de mail voor mijn ouders. Nu nog die voor mijn zus... Het begon onderhand laat te worden, dus ik moest maar eens opschieten.

Lieve Tanja,

Het is leuk in Sunset Valley. Ik ken er nog niet veel mensen, maar vandaag heb ik iemand ontmoet. Zou je me ajb advies willen geven? Hij heet Marty Keaton, en vanaf het eerste moment dat ik hem zag kreeg ik vlinders in mijn buik... Ik denk alleen dat hij niet goed is voor mijn challenge, en ik wil pap en mam absoluut niet nu al teleurstellen... Hij is getrouwd met Justine, dus ik moet toch van hem afblijven? Ik hoop snel van je te horen!

Liefs,

Tamara.

Om 6 uur ging ik met de taxi weer naar huis. Ik had een verschrikkelijke honger! Of was het nog steeds de verliefdheid die ik in mijn maag voelde? Het duizelde me allemaal.

Toen ik thuis kwam, zag ik dat de krant langs was gebracht. Ik bedacht me dat ik nog helemaal geen baan had... Hoe ging ik dat doen? Oh, kijk, hier stond een pagina met banen. Dat was waar ik naar opzoek was. Ik wilde maar voor een tijdje werken, daarna wilde ik van mijn groenten en fruit leven, en voor mijn gezinnetje zorgen. Er was dringend een orgaandonor nodig in het Heilig Hart ziekenhuis. Zou dat was voor me zijn? Ik had geld nodig... Ik pakte mijn mobiel al om het nummer te bellen. Zou ik het doen? Acht, wat scheelde het? 'Hallo, met Karina, Heilig Hart ziekenhuis. Waar kan ik u mee helpen?' vroeg een kille stem aan de andere kant van de lijn. 'Ehm, met Tamara, ik wil graag solliciteren voor de baan in de krant. Waar en wanneer kan ik dat doen?' aarzelde ik.
'Dat kun je nu bij mij doen. Wat is je leeftijd?' klonkt de stem weer. 'Ik ben 21' zei ik resoluut. Zou dat betekenen dat ik werd aangenomen? 'Gefeliciteerd Tamara, bij deze ben je aangenomen! Ik zie u morgen om 9 uur in de ontvangsthal. Doeg' * PiepPiep*

Toen ik 5 minuten naar mijn mobiel had gestaard, merkte ik dat ik heel nodig moest plassen. Ik rende naar de WC. Ik was aangenomen! Dacht ik. Wat zou me te wachten staan?

Met een glimlach op mijn gezicht at ik een bordje soep leeg. Wat smaakte dat lekker zeg! Ik vroeg me af waar ik mijn kommetje kwijt kon. Maar dat kon ik nergens... Oh hemel. Wat zou het een puinzooi worden hier!

Na een tijdje dag-gedroomd te hebben, vielen mijn ogen bijna dicht. Het was een leuke dag geweest, maar nu moest ik echt gaan slapen! Morgen zou mijn eerste werkdag al zijn. Toch?

Toen ik de volgende ochtend wakker werd besefte ik nog niet wat er gister was gebeurd. Wat ook alweer? Oja, ik had een getrouwde man versierd, en een baan gekregen bij het ziekenhu... Wat??! Een baan bij het ziekenhuis? Shit, over een uur zou de carpool er al zijn! Ik pakte snel een kommetje cornflakes uit de koelkast.

Ik vergat even dat ik op de WC moest eten, maar deze dag maakte alles goed. Ik begon even te twijfelen. Zou ik wel een tuintje beginnen? Misschien werd dit wel mijn droombaan?

Toen maakte ik nog snel mijn bed op. Ik gooide het dekbed omhoog, en liet hem zachtjes neerkomen op het bed. Stel je voor, straks zouden er allemaal spinnen in kruipen!

Toen hoorde ik een toeter. Daar had je de carpool al. Gelukkig had ik alles net op tijd gered. De vrouw die mij naar mijn werk reed, keek niet al te vrolijk. Ik kon maar beter niets zeggen...

Toen we aankwamen liep ik langzaam richting de deur. Ik zag Karina al zitten achter haar desk. Ik wist zeker dat zij het was. Ze zag eruit als een heks! Dat beloofde niet veel goeds!

Het was goed gegaan op mijn werk... Maar ik had nog niet genoeg verdiend voor een douche. Ik stonk, dus moest ik gaan douchen in het sportcentrum. Ik wist al waar het lag, ik was er gister langs gereden, dus nam ik de benenwagen. Het was maar een klein eindje.

Toen ik daar eenmaal onder de hete stralen stond, liet ik alle stress van me afglijden. Wat was dit heerlijk!

Toen ik klaar was stonk ik echt niet meer, integendeel, ik rook lekker naar roosjes. Toen bedacht ik me wat ik zou gaan doen. Ik kon naar het park om te schaken?!

Ik nam de taxi, want anders moest ik een halfuur lopen, en dan zou ik weer zo stinken. Ik moest veel inzicht hebben voor mijn werk, dus was schaken een goed idee!

In het park vond ik wat zaadjes, maar ook weer een man. Deze trok wel mijn aandacht. Zijn haar zat ontzettend lelijk, maar verder zag hij er goed uit. Hij was iets dik, maar had ook veel spieren. Ik stelde me voor, hij stelde zich op zijn beurt voor als Ruben. Wat een leuke naam dacht ik! Ik voelde weer vlinders in mijn buik... Ik wist ook niet wat ik wou.

Toen we na een tijdje uit waren gepraat, en ik weer alleen stond, sneed er een ontzettende pijn door mijn buik. Alsof ik moest overgeven. Maar toen besefte ik dat ik honger had... Ik was de hele dag zo druk bezig geweest!

Ik nam de taxi naar huis. Ik begon ook moe te worden...

Toen ik thuis aankwam, zag ik een brief naast de brievenbus liggen... Een rekening?! Hoe kon dat nou? Ik had amper wat gebruikt! Ik betaalde hem maar gewoon, en liet het voor wat het was...

Voor ik wat te eten nam, plante ik het zaadje en gooide er wat aarde overheen. 'Zo, groei maar hard' zei ik ertegen.

Ik nam een kom soep, en toen dook ik lekker mijn nest in. Morgen moest ik weer werken...