Het duurde niet lang voordat Pieter merkte dat ik zwanger was... Toen ik na mijn eerste afspraak met de verloskundige naar binnenkwam vloog hij me in mn armen. Hij had in mijn agenda gekeken, en had gezien dat ik een afspraak had. Hij wreef over mijn buik, gelukkig was hij er enorm positief over.
Na een paar weken was het tijd voor Niels om de kaarsjes uit de blazen. Hij werd alweer een stoere jongen...
En stoer was 'ie! Hij koos voor een shirt van Converse en een stoere baseball-cap.
Toen ik 7 maanden zwanger was besloot ik om Pieter nog eens ten huwelijk te vragen... Misschien dacht hij er nu anders over. Het verbaasde mij niets dat hij dit keer wel ja zei. Hij voelde nu ook dat het voor altijd was, omdat we een kindje verwachtten.
Meteen een week erna zou de bruiloft plaats vinden. Ik wilde trouwen terwijl ik zwanger was, zo had ik voor altijd een mooie herinnering aan de dag, en aan het aankomende kindje.
Toen ik mijn jurk aanhad keek ik verliefd naar mijn dikke buik... Heerlijk om weer zwanger te zijn. En vooral spannend dat ik eindelijk echt ging trouwen!
Uiteindelijk trouwden we in de badkamer, met alleen mijn zus erbij. De rest van de gasten waren allemaal beneden. Pieter vond het eng om in toezicht van al die mensen te trouwen, dus deden we het maar zo. Het maakte mij helemaal niets uit, als ik maar ging trouwen.
Het was net zo romantisch als trouwen in de woonkamer... Nu waren we echt een stel!
2 maanden na de bruiloft snelde ik naar het ziekenhuis, om een dochter ter wereld te brengen. We noemden haar Lola.
Lola was een mix van mij en Pieter. Wat een lieverd was het toch...
Ik voelde dat het tijd was voor een make-over. Ik werd op straat nagekeken, alsof ik een oude vrouw was. Alsof ik een slons was, die 8 kinderen op moest voeden... Tijd voor een meer sophisticated look.
Thuis deed ik veel meer in het huishouden, we hadden een dure bruiloft gehad, dus er was niet veel geld over. Ik moest helaas de schoonmaakster afzeggen.
Op de verjaardag van de kleine Faye trad ik op. Al was het alleen voor het gezin, het voelde heerlijk. Misschien moest ik hier eens wat mee gaan doen. als schrijfster zou ik het niet meer maken...
Faye was altijd mijn kleine lieve meisje geweest, maar nu was het echt tijd voor haar om op te groeien. Hoe erg ik het ook vond.
Gelukkig werd ze alleen maar knapper. Zouden we hier een potentiële opvolgster hebben? Of zou het Lola worden? Gelukkig hoefde ik dat nog niet te bepalen...
Het liefdesleven tussen Pieter en mij was geweldig. Voor een moment dachten we dat ik opnieuw zwanger was, gelukkig was het niet zo, maar een 4e kindje was altijd welkom geweest.
Ik probeerde mijn dochter de juiste dingen bij te brengen. En ik hield haar goed in de gaten. Ze was aantrekkelijk, en als ik haar hyves checkte, zag ik allemaal berichtjes van knappe jongens. Niet normaal.
"We hebben een geweldig gezin lieverd." fluistert Pieter in mijn oor. Ik vindt het geweldig dat hij er goed mee om kan gaan, dat ik 2 kinderen van een ander heb... Mijn leven is eindelijk perfect! Maar zoals je weet, dingen blijven nooit perfect!
De dag erna was het een speciale dag voor Niels en Lola. Ze waren beiden jarig. Als eerste mocht Niels de kaarsjes uitblazen.
Hij wilde op Pieter lijken, en besloot zijn haren zwart te verfen. Het stond hem nog best goed!
Daarna was het Lola's beurt om op te groeien... Tot kind.
Ze wilde haar haar kort, het stond lekker fris bij haar... Wat een schatje!!
Update!!
Je merkte er bijna niks van dat Lola ouder was geworden… Ze speelde nog altijd met de blokken, en riep mij dan om haar kunstwerk te laten zien...
Ik had mezelf tijdens de verjaardag nogal afzijdig gehouden… Nu Lola alweer ouder was, besefte ik wel dat mijn laatste baby opgegroeid was, en dat ik ouder werd… Misschien moest ik toch vast over een opvolgster denken.
In de middag had ik afgesproken met de zoon en dochter van Oscar, ik wilde ze dolgraag ontmoeten. Na het verlies van hun vader, had ik ze nog steeds niet gezien. Wat ik wel meteen zag, was dat Romy haar verdriet aan het weg eten was… Ik wees haar erop, wel op een zachte manier. Ook zei ik dat als Oscar haar zo zou zien hij vast niet blij zou zijn...
Na het gesprek ging ik op een ligbedje liggen. Het strand leek zoveel mooier als je blij was… 's Ochtend liep ik nog met een rothumeur, en door het strand werd ik helemaal blij. Ik dacht aan Oscar, dat ik hem maar moest vergeten. De ontmoeting met zijn kinderen was voor mij het afscheid aan hem.
Toen ik thuiskwam begon ik gelijk aan een nieuw boek. Het ging precies zoals mijn leven de laatste tijd had gelopen... Over Oscar, over Pieter, over mijn kinderen. Maar dan met andere namen...
Faye mocht van mij 's avonds wel met iemand afspreken... Ze belde meteen Kaj op. 1 van de nerds van school...
Hij wilde wel wat met haar afspreken, want wie wou dat nou niet? Dus Kaj kwam meteen. Ze kletsten een hele tijd... en toen merkte Faye dat ze deze jongen meer dan leuk vond. Maar ze moest het kat en muis spelletje blijven spelen. Als ze nu al met Kaj ging was ze in 1 klap de hoer van de school die met iedereen ging. En dat was niet de bedoeling... Ze moest wachten tot ze van school was, en tot die tijd moest ze het erbij laten en Kaj alleen naar haar laten kijken..
Pieter had een baan gevonden, en moest nu elke ochtend vroeg opstaan. Hij werkte nu in de carrière ordehandhaving. Dat betekende vroeg opstaan, en 5 uur thuis. Wel jammer, zo zag ik hem ineens een stuk minder...
Pieter zat in zijn vrije tijd vaak achter de schaaktafel. Het kwam hem niet natuurlijk, maar hij oefende zo goed en vaak als hij kon. Gelukkig maar... Dan zouden we binnenkort eens wat meer geld hebben...
