Hoofdstuk 5!
Maar 2 dagen nadat ik bedacht had dat ik moest genieten van de resterende zwangerschap voelde ik de eerste wee. We reden meteen naar het ziekenhuis, want dit was wel vroeg! Ik had nog 2 maanden te gaan. Maar wonder boven wonder, toen ik bevallen was van een dochter, kwam er nog een dochter. En verrast dat we waren, kwam er nog een dochter! We hadden een drieling gekregen! Dit was wel het mooiste geschenk dat we krijgen konden... Maar ook zeker het vermoeiendste. Trots mocht ik de 3 spruiten 2 weken na strenge controle, naar huis brengen. Maar het huis was nu eigenlijk veel te klein, ik vond het meteen een goede optie om weer te verhuizen!
Milou Hendricks. Als eerst geboren van de 3-ling. Ze heeft de eigenschappen Einzelganger, en artistiek.
Dit is Lianne. Ze heeft de eigenschappen Dapper en Genie. Dat is al duidelijk te zien!
Dit is toch wel een mooie meid. Sophie is als laatst geboren, en heeft de eigenschappen Dapper en Artistiek.
Update!!
Die avond nog was de koop van het (nieuw)gebouwde huis rond. We konden er vanavond al in! Ik belde de hele dag met de makelaar. Ook op mijn werk... Als ik zou verhuizen, voor de zoveelste keer, mocht ik een paar dagen vrij nemen. Ze konden me niet missen op het werk, maar werden gek van mijn opgewonden gedoe... Best begrijpelijk als ze zouden weten in wat voor huis ik zou gaan wonen!
Voila; Zie hier, de Hendricks Mansion. Ik ben er zooooo blij mee. Het lijkt wel een sprookjes kasteel! Dit moest nog heel lang het huis van de familie blijven, no matter what.
Dit is de tuin. De kinderen kunnen er spelen, er is een moestuin en een zitplaats. Je kunt ook makkelijk de serre in en uit, dan zit je zo in de prachtige tuin.
De beneden verdieping. Wauw, er is zoveel! Er zijn 3 zithoeken, en serre waar de kinderen kunnen spelen terwijl we op ze letten, een gigantische keuken, een zithoek, 2 kleine badkamers en een computer hoek.
Dit is de bovenverdieping. Er is een master-bedroom. Hij is niet al te groot. Dat moest het zeker niet worden, we wilden een knusse kamer met mooie meubels en een badkamer eraan vast. Een kamer met 3 wiegjes voor de kleinsten. Een kamer voor Bob (de blauwe), een kamer voor Yasmijn (de roze rechtsboven) en een logeerkamer in het paars. Ook is er een dans studio voor Yasmijn. Ze zit sinds kort op streetdance om wat gewicht kwijt te raken. Er zijn 2 grote badkamers en een kleine.
Dit was voor het eerst dat ik zo lekker sliep. In dit grote bed, in dit grote huis. Mijn gezin was duidelijk compleet. Voordat ik naar bed ging deed ik een gebed voor god. Ik was hem zo dankbaar. Op mijn 45e kreeg ik gewoon nog een 3-ling. Mijn gezin was helemaal compeet... Mijn leven ging eindelijk goed!
De keuken was enorm. Hier kon ik mijn kookkunsten mooi oefenen. De volgende ochtend maakte ik gelijk een heerlijk ontbijt voor iedereen.
De inhoud van de oude koelkast hadden we meegenomen. En we hadden een nieuwe taart gekocht. Om alles te vieren, ja, alweer... Ik kwam er achter, terwijl ik de taart zat te eten, dat Yasmijn vandaag jarig zou zijn. Ik moest dus een groot feest regelen!
Daarna begon ik meteen alle gasten te bellen. De catering, en de schoonheidssalon. Ik was nodig toe aan een make-over.
Dit is mijn nieuwe look. Ik ben er erg tevreden mee. Ik zie er zelf verzekerd uit. En dat ben ik ook! Nu ik in het nieuwe huis woon voelt het alsof niemand me meer wat kan maken. Eindelijk kan ik zijn wie ik wil zijn. De drieling worden al bijna grotere kinderen die alles zelf kunnen. Maar op de een of andere manier denk ik dat dit geluk niet lang zal blijven...
Die ochtend schrok ik me te pletter. Lianne stond te krijsen bovenaan de trap. De oppas was bezig met de andere kinderen, en had zijn handen vol aan hen. Hij kon op dat moment onmogelijk Lianne bij de trap weg halen. Wat als gevolg had dat ze van de trap viel. Ze had een enorme schaaf, en hoe onschuldig het ook leek, Carlos reed meteen met haar naar het ziekenhuis.
Toen Carlos weg was met Lianne kwam de atriest die we hadden ingehuurd al aan, en begon een liedje in te zingen met haar gitaar. Meteen kwam iedereen kijken... Simone Klucht was een beroemde zangeres in Sunest Valley. Iedereen wilde haar zien. Alle gearriveerde gasten begonnen te klappen en te dansen. Het was waar, ze zong prachtig!
Toen Carlos terug was gingen we met zijn allen naar buiten. Yasmijn mocht haar kaarsjes uitblazen!!
Terwijl iedereen buiten aan het zingen was voor Yasmijn, nam mijn moeder mij even apart.
"Lieverd, ik moet wat vertellen... Ze hebben een vreselijke ziekte bij me ontdekt. Ik, ehm, ik heb kanker." zei ze. Wat? Mijn moeder, die vreselijke ziekte! Nee... Dat kon toch niet...
"Mam, zorgen ze wel goed voor je thuis? Je ziet er zo vreselijk uit. Alsof het aan je te zien is, dat je ziek bent... Kunnen wij wat voor je doen? Weet je wat, kom bij ons wonen!" opeens voelde het weer zo als vroeger... Ik zou voor mijn arme moedertje gaan zorgen, en zij kon me nog makkelijk helpen met de 3-ling.
"Ik doe het graag, Mam."
"Lieverd, het lijkt me leuk!"
"Lieverd, ik moet wat vertellen... Ze hebben een vreselijke ziekte bij me ontdekt. Ik, ehm, ik heb kanker." zei ze. Wat? Mijn moeder, die vreselijke ziekte! Nee... Dat kon toch niet...
"Mam, zorgen ze wel goed voor je thuis? Je ziet er zo vreselijk uit. Alsof het aan je te zien is, dat je ziek bent... Kunnen wij wat voor je doen? Weet je wat, kom bij ons wonen!" opeens voelde het weer zo als vroeger... Ik zou voor mijn arme moedertje gaan zorgen, en zij kon me nog makkelijk helpen met de 3-ling.
"Ik doe het graag, Mam."
"Lieverd, het lijkt me leuk!"
